Thuisblijver of wereldreiziger: wat past bij jouw kat?

22 april 2025

Op vakantie met de kat, wat komt daar allemaal eigenlijk bij kijken?

De zomer komt eraan, en misschien heb je vakantieplannen. Maar wat doe je met je kat? Gaat je pluizenbol gezellig mee, of blijft hij thuis? In beide gevallen komt er een hoop kijken bij een goede voorbereiding. Katten zijn gewoonte dieren, en een onverwachte verandering van omgeving of routine kan behoorlijk wat stress veroorzaken. In deze blog helpen we je met alles waar je aan moet denken, of je nu je kat meeneemt, thuis laat of naar een logeeradres brengt.

Je kat gaat mee op vakantie

1. Waar ga je heen en hoe lang?

De bestemming en duur van je vakantie spelen een grote rol. Een lang verblijf op één rustige locatie is voor een kat fijner dan een roadtrip met dagelijks wisselende plekken.

2. Importregels & vervoer

Controleer importregels van het land van bestemming voor huisdieren. Elk land heeft andere regels over vaccinaties, chipregistratie en medische verklaringen.
Denk aan een veilig vervoermiddel voor je kat: een ruime, goed geventileerde reismand waarin hij zich veilig voelt.
Vliegtuig? Informeer of je kat mee mag als handbagage (in de cabine) of in het ruim moet. In het ruim reizen is stressvoller en brengt extra risico’s met zich mee. Overleg met je dierenarts als dit nodig is.

3. Gezondheid en regelgeving

Vaccinaties en medische checks moeten vaak ruim van tevoren geregeld worden – minstens 3 weken vóór vertrek.
Anti-parasitaire preventie is essentieel, zeker in warmere landen waar parasieten zoals teken, vlooien of wormen meer voorkomen.
Zorg dat je weet waar de lokale dierenarts gevestigd is op je vakantiebestemming en wat het noodnummer is. Of neem de contactgegevens van je eigen dierenarts mee. Neem daarnaast ook de medische geschiedenis van je kat mee (digitaal in de mail bijvoorbeeld). Het paspoort alleen is hiervoor niet voldoende.
Check of het vakantieadres huisdieren toestaat en of de omgeving veilig is (geen loslopende honden of giftige planten).

4. Comfort en veiligheid

Als je je kat meeneemt op pad, zorg dan dat je kiest voor een zo rustig en voorspelbaar mogelijke locatie.
Zorg dat je kat zijn eigen spullen heeft: bakjes, dekentje met geur van thuis, kattenbak, favoriete speeltjes.
Denk aan regels over het importeren van voeding, medicatie, kattenmelk of kattenbakgrit – deze mogen soms niet zomaar mee de grens over.

5. Risico’s

Houd er rekening mee dat de kat in een nieuwe omgeving kan stoppen met eten, medische problemen kan krijgen of ongewenst gedrag kan vertonen. Zorg altijd voor een back-upplan als het misgaat.

Ga je op reis met je kat en wil je alle stress uit handen geven? Van informatie over vaccinaties en medische checks tot het regelen van het perfecte transport? Gelders Forwarding (Eagle Freight) regelt het allemaal voor je! Als specialist in kattenreizen zorgen zij voor een zorgeloze en veilige start van jullie avontuur. Ontdek hun service via geldersforwarding.com.

Je kat blijft thuis – wat moet je regelen?

1. Oppas of pension?

Vraag jezelf af:

Hoe gaat je kat om met veranderingen?
Wat is voor jouw kat fijner: oppas aan huis, logeren bij vrienden of familie, of een pension?

Bij alle opties geldt:

Begin op tijd met voorbereiden: anti-parasitaire behandeling, vaccinaties, slaapshirts bewaren.
Zorg voor een goede voorraad voer, grit, en medicatie.
Laat de kat wennen aan de oppas door die een paar keer langs te laten komen vóór je vertrekt.
Zorg dat je kat gechipt is en dat de chip correct geregistreerd staat. Als je kat per ongeluk ontsnapt, is dit de snelste manier om hem terug te vinden.

2. Oppas aan huis

Geef duidelijke instructies over routines, gewoontes, medische behoeften en gedrag.
Laat een medisch dossier achter (geprint én digitaal), plus paspoort en contactgegevens van je dierenarts.
Zorg dat alles in huis katveilig is: geen touwtjes, plastic, open kookplaten of andere gevaren.

Denk eraan dat katten soms pas na een paar dagen stressreacties vertonen. Houd rekening met een plan B, zoals eerder terugkeren of de kat alsnog onderbrengen in een pension.

Je kat gaat naar familie of vrienden

1. Past het bij je kat?

Hoe reageert je kat op vreemde mensen, andere dieren, kinderen, en een nieuwe omgeving?
Laat je kat nooit zomaar naar buiten in een onbekend gebied.

2. Voorbereiding

Voorzie het logeeradres van een eigen dekentje, kattenbak, speeltjes, slaapshirt, voer en waterbak.
Geef een volledig medisch overzicht, paspoort, noodnummers en de dagelijkse routine mee.
Ook hier is chippen en registratie essentieel.

Wees je ervan bewust dat ook hier het risico bestaat op medische problemen of gedragsveranderingen. Zorg dat je bereikbaar bent én dat je oppas weet wat te doen bij nood.

Je kat gaat naar een pension

1. Is een pension geschikt voor jouw kat?

Niet elke kat kan goed tegen een andere omgeving, vreemde mensen of dieren, en een andere routine. Katten die snel overprikkeld raken, kunnen last hebben van stress in een pension.

2. Eisen van het pension

Vaccinaties zijn verplicht, meestal 14-21 dagen voor aankomst.
De kat moet ontwormd en ontvlooid zijn.
Chip en registratie moeten in orde zijn.

3. Wat neem je mee?

Voor een privékamer: eigen spullen mogen mee.
Bij een gedeelde ruimte: liever geen persoonlijke spullen meenemen vanwege geurovername en mogelijke conflicten.

4. Wat geef je het pension mee?

Medicatie, voer, medisch dossier, routines, gedrag en belangrijke telefoonnummers.
Katten met lang haar? Laat ze voor vertrek trimmen zodat de verzorging minimaal blijft.

Zorg ook hier voor een back-upplan als je kat zich niet aanpast of ziek wordt.

Tot slot

Wat je keuze ook is, het allerbelangrijkste is dat je kijkt naar het karakter van jouw kat en wat bij hem past. Een goede voorbereiding voorkomt stress, medische problemen en vervelende verrassingen. Gebruik hulpmiddelen zoals Feliway, Zylkéne of een eigen dekentje om het je kat zo aangenaam mogelijk te maken.

Ga je op vakantie? Dan verdient je kat ook een fijne en veilige tijd – of dat nu thuis, bij familie of met jou op reis is.

< Ouder bericht

Nieuwer bericht >

Herplaatser Björn

31 mei 2025

Herplaatser Björn Daar was je dan, van de straat gehaald door de dierenambulance. Verschrikt, angstig en boos kwam je binnen. Wij ontmoetten elkaar daar, in het asiel, voor het eerst. Je liet je niet behandelen, en andere verzorgers hadden de hoop eigenlijk al een beetje opgegeven. Je viel het hekwerk letterlijk aan, en je had een oogprobleem waarbij simpelweg zalven geen optie was. Ik heb je geobserveerd, en in goed overleg met een onderbouwd plan, wist ik iedereen te overtuigen: dit ging ons samen lukken We moesten nog twee weken wachten voordat we daadwerkelijk iets voor je konden betekenen. Die tijd heb ik benut om voor jou routine en herkenning op te bouwen. Voorspelbaarheid, want dat is key voor katten. Elke dag werkten we op dezelfde manier, met dezelfde mensen, dezelfde volgorde van schoonmaken, dezelfde benadering van jouw verblijf. En elke dag kwam ik even langs om contact met je te maken, om te ‘bonden’. Gelukkig was je gemotiveerd door lekkers, dat maakte het al wat makkelijker om jouw hart (of maag) te veroveren. Je maakte al snel stappen vooruit. Ik zag dat je leed aan entropion, waarbij je ooglid naar binnen krult en het oogvlies beschadigt. Dat betekende: een operatie. Maar ook: uit je vertrouwde omgeving gehaald worden, over je grens gaan, en onder narcose. Toch moest het gebeuren, zeker omdat je ook nog gecastreerd moest worden. Dus besloten we alles in één keer te doen. De dag van de operatie brak aan. Je deed het zó goed. We hadden je hok de avond ervoor al klaargemaakt, met een mandje erin dat je als veilige schuilplek kon gaan zien. En dat deed je, je zat er lekker in, waardoor we je zonder deze extra stress konden meenemen. Tijdens de operatie ben je volledig nagekeken (ook getest op aids), gecastreerd, en je oogprobleem is verholpen. Een flinke dot zalf, antibiotica en pijnstilling mee terug. We hadden alvast een plekje voor je klaargezet in de plaatsingskamer, zodat je niet nóg een keer hoefde te verhuizen. Je mocht meteen wakker worden in de ruimte waar je zou blijven tot je geadopteerd werd. Wat deed je het goed. Natuurlijk was het spannend met zo’n grote kap om je hoofd, en de her-socialisatie begon eigenlijk weer opnieuw. We gebruikten dezelfde technieken als daarvoor. En nee, we hebben je niet onnodig gestrest met zalven. Was dat een risico? Ja. Konden we je oog goed schoonhouden? Nee. Daarom ook die antibioticakuur, voor de zekerheid. En ondanks alles ging het wonderwel goed. Zelfs met die enge kap bleef je vooruitgang boeken. Na een week of twee had je er genoeg van. Ineens had je die kap er zelf af gekregen. De grote vraag: zetten we 'm terug? In overleg met de dierenarts besloten we je zo te laten. Alles zag er goed uit, en we gingen verder. Kort daarna mocht je voor het eerst los rondlopen in de plaatsingskamer. Wat genoot je daarvan! Natuurlijk even wennen met tien andere katten om je heen, soms nog wat onzeker, maar ook daarin groeide je elke dag een beetje meer. Ik vergeet het moment nooit waarop jij uit jezelf een kopje tegen mijn hand gaf. Dat gevoel… Dat ik jou een nieuwe kans mocht geven, waar anderen misschien allang hadden opgegeven, of zelfs voor euthanasie hadden gekozen, vulde mijn hart met liefde. Je was er klaar voor. Klaar voor een nieuw leven, een gouden mandje dat jij zó ontzettend had verdiend. En dit asiel bood jou die kans. Al snel na je plaatsing op de website meldde zich een warm en liefdevol stel. Ze deinsde niet terug van de mogelijkheid dat jij misschien een stapje terug zou doen door de verhuizing. Je ging met ze mee. En nog geen twee weken later kregen we foto’s van jou, languit op een loungebank in de tuin, genietend van een aai van een van je nieuwe baasjes. Een klein traantje, lieve Björn… Want het had zó anders kunnen lopen voor jou. Inmiddels werk ik niet meer bij dit asiel, dus heb ik geen contact meer met je nieuwe eigenaren. Maar ik hoop van harte dat je nog steeds net zo geniet als op die dag dat ik de foto van jou op die loungebank ontving. Het gaat je goed, lieve Björn.

Second opinion? Een moedige én liefdevolle keuze

21 mei 2025

Het vragen van een second opinion bij een andere dierenarts voelt voor veel mensen als een moeilijke stap. Soms zelfs als een vorm van twijfel of ondankbaarheid richting je huidige dierenarts. Maar laten we eerlijk zijn: als het gaat om de gezondheid van jouw dier, zijn je zorgen nooit overdreven. In de praktijk zijn er meerdere redenen om een second opinion te overwegen. Misschien voel je dat je niet verder komt in het onderzoek. Of je vraagt je af of er geen aanvullende kennis of technieken zijn die elders wel beschikbaar zijn. Misschien geeft de diagnose of het behandelplan je geen rust. Of misschien wil je simpelweg bevestiging, een extra blik voor jouw eigen gemoedsrust. Dat is allemaal legitiem. Sterker nog: het is een blijk van toewijding. Dierenartsen zijn bevlogen professionals, met een schat aan kennis en ervaring. Maar ook zij zijn mensen, met hun eigen specialisaties, inzichten en grenzen. Niet elke kliniek beschikt over dezelfde middelen of expertise. En niet elke aanpak past bij elk dier of bij elk baasje. Juist daarom is het zo belangrijk dat jij als eigenaar volledig achter de gekozen weg staat. Jij moet vertrouwen voelen in het traject. En bovenal: jij moet je gehoord voelen. Je dier is geen patiëntnummer. Het is een deel van je gezin. Een maatje. En jij bent zijn stem, zijn beschermer, zijn veilige haven. Een second opinion aanvragen is dus geen teken van twijfel, maar van zorgzaamheid. Van durven opkomen voor datgene wat je het meest dierbaar is. En daar is niets om je voor te schamen. Integendeel. Het is oké om vragen te stellen. Het is oké om bevestiging te zoeken. Het is oké om het beste te willen. Voor jouw dier. Voor jezelf. Voor het vertrouwen dat je mag voelen in de zorg die jullie samen krijgen.